Romanlara Yönelik Sosyal İçerme Uygulama Önerileri

Abstract

Türkiye'deki Roman topluluklarının kimlik tanımlamalarına bakıldığında çok çeşitli bir tablo karşımıza çıkmaktadır. Roman topluluktan kendilerini tanımlamada etnik, dini veya mesleki özelliklere başvurmaktadır. Dini ya da mezhepsel bakımdan Müslüman, Alevi, Bektaşi; etnik bakımdan ise Roman ve Osmanlı kayıtlarında olduğu gibi Çingene (Dingeç, 2014; Akkan vd. 2017) söylemleri yaygındır. Yapılan araştırmaların bir kısmında Çingene söyleminin kirlilik, ahlaki uygunsuzluk, tehlikeli yaşam tarzı, ötekileştirilen (Dişli, 2018) gibi pejoratif çağrışımları nedeniyle hoş karşılanmayıp kabul görmediğini ve kendilerini insan veya adam anlamına gelen "Rone kökünden türeyen "Roman" olarak tanımlamayı tercih ettikleri geçmektedir (Yanıkdağ, 2012; Bayraktar, 2011; Marsh, 2008; Seeman, 2006). Bir kesim Roman ise elekçi, bohçacı, sepetçi, kalaycı, demirci, kemikçi, müzisyen, arabacı gibi meslekleriyle tanımayı benimsemektedir (Taylan St. Banş, 2014). Bu durum yaptıkları işle statü edinmeyi diğer kimliklerine nazaran daha çok tercih ettiklerini düşündürmektedir.