Üniversite öğrencilerinin yaşlılara karşı tutumlarının değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin yaşlılara karşı tutumlarının belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı tipte planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırmanın örneklemini 137 son sınıf üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Veri toplamada anket formu ve Kogan Yaşlılara Karşı Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin %60.6’sı kadın, %80.3’ü çekirdek aileye sahip, %55.5’i üniversiteden önce kentsel alanda, %50.4’ü yaşlı ile aynı evde yaşamıştır. Cinsiyet, aile tipi, yaşanılan yer ve bir yaşlı ile aynı evde yaşama durumunun yaşlılara karşı tutumu etkilemediği bulunmuştur (p>0.05). Aile kurduktan sonra ebeveyni ile birlikte yaşamak isteyen öğrencilerin oranı %50.4’tür ve bu grubun ebeveyni ile birlikte yaşamak istemeyenlere göre yaşlılara karşı tutum puanının daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır (p<0.05). Sonuç: Üniversite öğrencilerinin yaşlılara karşı tutumu genel olarak olumludur. Ebeveyni ile birlikte yaşamak istemeyen öğrencilerin gelecek yıllarda ebeveynlerinin bakımında kurumsal ya da evde bakım hizmetlerine ihtiyaç duyacağı öngörülmektedir.