Türkiye'den Ulus Ötesine Göç Etmiş Ailelerdeki Ergenlerin Davranış Problemleri ve Ebeveynlerin Psikolojik Sağlamlık Özellikleri

Abstract

Bu çalışmada, Türkiye'den ulus ötesine göç etmiş ailelerdeki ergenlerin davranış problemleri ve ebeveynlerin psikolojik sağlamlık özellikleri incelenmiştir. Araştırmada karma araştırma modeli uygulanmıştır. Araştırmanın nitel aşamasında; ebeveynlerin ergenlik dönemindeki çocuklarının davranış problemleri hakkındaki düşüncelerini analiz etmek için, fenomenoloji desen uygulanmıştır. Araştırmanın nicel aşamasında; ebeveynlerin psikolojik sağlamlık durumlarının belirlenmesi için, "Psikolojik Sağlamlık Ölçeği" kullanılmıştır. Ergenlik döneminde çocuğu bulunan, ulus ötesine göç etmiş tüm ebeveynlere ulaşılması mümkün olmadığından, örneklem seçim teknikleri arasından "kartopu örnekleme tekniği" kullanılmıştır. Verileri elde etmek amacıyla; Skyepe, Google Teams, Zoom uygulamaları kullanılmıştır ve görüşmeler sekiz ay sürmüştür. Veri toplama aracı olarak "Kişisel Bilgi Formu", "Görüşme Formu" ve "Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği" uygulanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Veriler kodlanmıştır, birbirine benzeyen veriler için ortak temalar oluşturulmuştur. Belirlenen temalar ve ölçekten elde edilen veriler tablolar halinde sunulmuştur. Demografik değişkenler açısından anlamlı düzeyde bir farklılaşma olup olmadığını test etmek için Kruskal Wallis H testi yapılmıştır. Ebeveynlerin demografik özellikleri ile, ölçek puanları arasında anlamlı farklılık olup olmadığının belirlenmesi için, ANOVA testi yapılmıştır. Analizlerdeki anlamlılık değeri 0.05 düzeyinde %95 güven aralığında değerlendirilmiştir. "Ebeveynlerin psikolojik sağlamlık düzeyleri" ile "çocuklarıyla kurdukları iletişimin niteliği" anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır. Çocuğuyla çok iyi iletişim kuran ebeveynlerin psikolojik sağlamlık düzeyleri, diğerlerinden daha yüksektir. Ebeveynler, çocuklarında 1’den fazla davranış problemi olduğunu belirtmişlerdir. Davranış bozukluğu, erkeklerde kızlara oranla 4 kat fazladır. Kızlarda davranış problemleri, ergenlik döneminde belirginleşmektedir. Çalışma grubundaki ebeveynler ile ergenlik dönemindeki çocuklar arasındaki iletişim; genel olarak sınırlı, kopuk, şeffaf olmayan, ima edici, yargılayıcı ve çözüm odaklı olmayan iletişim tipindedir. Çalışmanın sonunda araştırmacılara ve ebeveynlere yönelik öneriler sunulmuştur.