Dezavantajlı Çocuklar Ve Sağlık Profesyonelleri

Abstract

Dezavantajlı çocuklar, sosyal çevre tarafından dışlandığı kabul edilen gruplardır (Pratt, 2019). Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı’nın (UNDP) 2016 yılı İnsani Gelişme Raporu’na göre dezavantajlı gruplar, ayrımcılığa maruz kalmış, toplum tarafından dışlanan, engelli, göçmen, mülteci, savaş mağduru ve yoksul bireyler olarak tanımlanmaktadır (UNDP,2016). Bu gruplar fiziksel, psikolojik ve sosyal açıdan risk altında olan kişilerin toplanmasıyla ile oluşur (Terzi ve Alkaya, 2017). Dezavantajlı grupta yer alan bireylerin toplumdaki diğer bireylere kıyasla sağlıksız yaşam ve mortalite oranı daha yüksek, yaşam kaliteleri daha düşük ve sağlık hizmetlerinden yararlanma düzeyleri daha kısıtlıdır (Sarkisia ve Brech, 2014). Dünyada yaklaşık 2,2 milyar çocuk bulunmakta ve bu çocukların milyonlarcası aileleri bakımından yoksun ya da ebeveynlerini kaybetmek üzeredir. Çalışan çocuklar, ihmal istismara uğramış olanlar, sokakta yaşayanlar, suça sürüklenmiş olanlar, özel gereksinimli çocuklar gibi risk altında; 220 milyon çocuk ise “dezavantajlı çocuk” grubunda yer almaktadır (Yaghmaiam, 2016). Bu çocuklar, “diğer bireylerin yararlandığı her türlü hak ve yaşam olanaklarından yararlanamayan, özellikle eğitim, sağlık, çalışma gibi alanlarda erişim hakları çok sınırlı olan bireyler” olarak tanımlanmaktadırlar (UNICEF, 2012). Dezavantajlı bu çocukların riski altında olanlarının belirlenmesi ve riskin neler olduğu konuları önem kazanmaktadır.