Engelli Bir Çocuğa Sahip Olmak

Abstract

Engellilik yetersizlik veya özürlülük sonucunda bireyde meydana gelen normal performansını sergileyememe durumu olarak ifade edilmektedir. Ülkemizde ortalama 3,5 milyon özel eğitime ihtiyacı olan dezavantajlı çocuk bulunmaktadır. Özel durumu olan çocuk, belli gelişim alanları açısından yetersizlikten etkilendiği için sürekli olarak ebeveynlerine bağımlı olduğu düşünülmektedir. Bu çocukların öz bakımlarını kendi başlarına yerine getiremeyecekleri konusundaki toplumsal algı nedeni ile ebeveynler olumsuz yönde duygu durum değişimi yaşayabilmektedirler. Engelli çocuk sahibi olmak ailelerin yaşamında dönüm noktasıdır. Gebeliği deneyimleyen her ebeveyn sağlıklı çocuk sahibi olmak ister. Sağlıklı çocuk sahibi olamayacağı gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalan çocuğuna zihinsel ya da bedensel engeli olabileceği bildirilen aileler için bu süreç travmatik bir deneyim olmaktadır. Engelliliğin öğrenildiği ilk andan itibaren ebeveynler bu duruma hazırlıklı olmadıkları için farklı duygusal tepkiler verebilmektedir. Özel durumu olan bu çocukların anne ve babaları olumlu, olumsuz ve yetersiz hissetme yönünde duygu değişimi yaşayabilmektedirler. Literatürde yapılan çoğu çalışma genelde dezavantajlı bu çocukların annelerin yaşadığı sorunlara daha ağırlıkta yönelmiş babaların deneyimlerine, yaşadıkları psikososyal sorunlara yeteri kadar değinilmemiştir. Bu sebeple bu bildiride engelli çocuğa sahip babaların yaşadığı sorunların saptanması amaçlanmıştır.