Temel Tasarım Dersinde Sanal Gerçeklik Sistemlerinin Kullanımının Öğrencilerin Öğrenme Sürecine Etkilerinin İncelenmesi

Abstract

Tasarım ve tasarım eğitimi ile ilgili birçok yeni çalışma yapılmakta ve teknolojik gelişmelerle birlikte kullanılan tasarım araçları değişmektedir. Değişen öğrenci profili ve teknolojik imkânlar, tasarım süreçlerini de etkilemektedir. Bilgisayar teknolojisi, mimari ifade şekillerini geliştirerek dijital ortamda tasarım yapmaya imkân sağlamaktadır. Bu noktada da bilgisayar destekli tasarım kavramı giderek önem kazanmıştır. Teknolojik gelişmelerle birlikte ortaya çıkan Sanal Gerçeklik Sistemleri kullanıcılara mekânı, içinde yürüyerek ve dokunarak deneyimleme imkânı sunmaktadır. Sanal mekânların üretilmesi tasarım sürecindeyken gerçeğe oldukça yakın bir deneyim sağlamaktadır. Sanal gerçeklik sistemleri, mesleki uygulamaların yanında eğitim ve öğretim aracı olarak da kullanılabilmektedir. Sanal ortamda üretilen uygulamalar öğrencilerin öğrenme süreçlerine destek olabilmekte, sürükleyici etkisi ve pratik kullanımı nedeniyle odaklanmış bir tasarım süreci sağlamaktadır. Çalışmada sanal gerçeklik sistemlerinin mimarlık eğitiminin birinci yılında verilen temel tasarım dersinde kullanılması için sanal tasarım uygulamalarının üretilmesi ve bunun öğrenme sürecine etkisinin incelenmesi hedeflenmiştir. 180 mimarlık ve iç mimarlık öğrencisi üzerinde yapılan çalışmada temel tasarım dersinde geleneksel yöntemlerle yapılan bir çalışmanın bu sistem için uyarlanmış halini sanal ortamda gerçekleştirilmesi istenilmiştir. Yapılan anket ve röportajlar sonrasında sanal ortamda verilen hazır nesnelerin tasarım elemanı olarak kullanımı ile öğrencilerin tasarım süreçlerine destek olunduğu ve tasarım alternatiflerinin hızlıca denenmesine imkân sağladığı tespit edilmiştir.