Bir Devlet Hastanesinde Çalışan Hemşire ve DoktorlarınÖlüm Kaygıları ve Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi:Artvin Örneği

Abstract

Amaç: Ölüm her canlının yaşayacağı kaçınılmaz bir gerçektir ve az çok her kişide kaygı uyandırmaktadır. Bu çalışma, bir devlet hastanesinde çalışan hemşirelerin ve doktorların ölüm kaygılarına ilişkin görüşleri ve etkileyen faktörleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu araştırma, tanımlayıcı olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evreni, bir devlet hastanesinde çalışan hemşire ve hekimlerin tamamıdır. Veriler, Mayıs 2019-Ağustos 2019 tarihleri arasında toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu ve Ölüm Kaygısı Ölçeği (ÖKÖ) kullanılmıştır. Araştırmaya başlamadan önce etik kurul ve kurum izni alınmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde ortalama, standart sapma, sayı, yüzde, Mann-Whitney U testi ve Kruskal- Wallis analizi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi p<0,05 kabul edilmiştir. Bulgular: Araştırmaya katılan hemşire ve hekimlerin %62’si kadın, %47,2’si 32-43 yaş arasında, %64,4’ü evli, %58,3’ünün çocuğu olmadığı, %60,7’sinin lisans ve üzeri düzeyde eğitime sahip olduğu bulunmuştur. Katılımcıların %61,4’ü gelir durumunun orta/kötü, %79’u kronik hastalığı olmadığını belirtmiştir. Katılımcıların ÖKÖ toplam puan ortalaması 7,00±4,58 olarak bulunmuştur (hemşire=9,00±3,83; hekim=2,00±2,77). Çalışmada hemşirelerin ve hekimlerin cinsiyet, eğitim durumu, algılanan gelir düzeyi, mesleği ve kurumda çalışma pozisyonu ile ölüm kaygısı puanları arasında anlamlı fark olduğu tespit edilmiştir (p<0,05). Sonuç: Araştırmaya katılan hemşirelerin ölüm kaygısı, hekimlere göre daha yüksektir. Cinsiyet, eğitim düzeyi, algılanan gelir durumu, meslek gibi değişkenlerin ölüm kaygısını etkilediği söylenebilir.