Türk Borçlar Kanunu’nun 352. Maddesinin Üçüncü Fıkrasına Göre Kiraya Verenin Kira Sözleşmesini Sona Erdirmesi

dc.contributor.author	DOĞU, Hakkı Mert
dc.date.accessioned	2020-01-09T13:33:39Z
dc.date.available	2020-01-09T13:33:39Z
dc.date.issued	2019-12-01
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.12498/1577
dc.description.abstract	Kira sözleşmesi, kiracı ile kiraya veren arasında akdedilen bir sözleşmedir. Bu sözleşmede kiracı belirli bir bedel karşılığında kiraya verenin taşınır veya taşınmaz malını kullanma ve ondan yararlanma hakkını elde etmektedir. Türk Borçlar Kanunu’nun 299 ilâ 378. maddeleri arasında kira sözleşmesi ayrıntılı bir şekilde düzenlenmektedir. Kira sözleşmesinin sona ermesi, kira hukuku açısından son derece önemlidir. Konut ve çatılı işyeri kiralarına ilişkin olarak kanun koyucu bazı özel sona erme hâlleri öngörmektedir. Bunlardan bir tanesi Türk Borçlar Kanunu’nun 352. maddesinin üçüncü fıkrasında düzenlenmektedir. Kiracının veya birlikte yaşadığı eşinin aynı ilçe veya belde belediye sınırları içinde oturmaya elverişli bir konutu varsa, kiraya veren kira sözleşmesini sona erdirebilmektedir.	en_US
dc.language.iso	tr	en_US
dc.title	Türk Borçlar Kanunu’nun 352. Maddesinin Üçüncü Fıkrasına Göre Kiraya Verenin Kira Sözleşmesini Sona Erdirmesi	en_US
dc.type	Makale	en_US