Ergenlerde Öz-Yeterliğin Yordayıcıları Olarak Anne-Baba Bağlanma Ve Okula Bağlanmanın İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmada amaç ergenlerde anne ve babaya bağlanma ile okula bağlanma düzeylerinin öz-yeterlik düzeyleri üzerindeki yordayıcı etkisinin incelenmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu Konya ilinde çeşitli liselerde öğrenim görmekte olan öğrenciler arasından uygun örnekleme yöntemiyle belirlenen 590 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplamak amacıyla Anne-Baba Bağlanma Ölçeği, Ergenlerde Okula Bağlanma Ölçeği (Lise Formu) ve Çocuklar İçin Öz-Yeterlik Ölçeği uygulanmıştır. Anne ve babaya bağlanma ile okula bağlanmanın öz-yeterlik üzerindeki yordayıcı etkisini incelemek için hiyerarşik regresyon analizi uygulanmıştır. Elde edilen sonuçlar incelendiğinde anne-baba bağlanma ve okula bağlanmanın öz-yeterlik üzerinde pozitif yönlü ve anlamlı düzeyde yordayıcı etkiye sahip olduğu görülmektedir (R=.53, R2=.28, p<.01). Anne-baba bağlanma ve okula bağlanma öz-yeterlikte varyansın %28’ini açıklamaktadır. Buna ek olarak yordayıcı değişkenlerin öz-yeterlik üzerindeki olası etki düzeyleri regresyon modelleriyle test edilmiş ve R2 değerindeki değişimin % 24’ünün anneye bağlanmadan kaynaklandığı, %3,5’unun okula bağlanma ve % 0,9’unun ise babaya bağlanmayla açıklandığı görülmüştür. Buna göre anneye bağlanmanın modeldeki en güçlü yordayıcı olduğu buna karşılık babaya bağlanmanın zayıf bir yordayıcı olduğu belirlenmiştir.